Mükemmel Test

John Blanchard bankdan ayağa kalktı, askeri üniformasını düzeltti ve ana terminale giden insan kalabalığını inceledi. Yüzünü değil ama kalbini tanıdiğı ve üzerinde gül olan kızı aradı. Ona olan ilgisi 13 ay önce Florida Kütüphanesi'nde başlamıştı. Raftan aldığı bir kitabın içindeki yazılar değil ama kenarında gördüğü kurşun kalemle yazılmış bir not onu etkilemişti. Yumuşak el yazısı düşünceli bir ruhu ve akıllı bir zekayı yansıtıyordu. Kitabın ön yüzünde ilk sahibinin adını farketmişti: Miss Hollis Maynell. Uzun zaman çaba harcayarak adresini bulmuştu. New York'da yaşıyordu.

***

Ona kendini tanıtan bir mektup yazdı ve yazışmayı teklif etti. Bir sonraki gün 2. Dünya Savaşı'na katılmak üzere denize açılmıştı. Sonraki 1 ay ve 1 yıl boyunca her ikisi de posta yoluyla birbirlerini daha iyi tanıdılar. Her bir mektup, verimli bir tarlaya atılan tohum gibi, kalplerinde bir aşk doğurdu. Blanchard bir resim göndermesini rica etti ama o göndermeyi reddetti. Eğer gerçekten kendisi ile ilgileniyorsa, neye benzediğinin önemli olmayacağını düşünmüştü. Avrupa'dan dönme vakti geldiğinde ilk buluşmalarını kararlaştırdılar. "New York ana terminali, saat 19.00. Beni üzerimdeki kırmızı gülden tanıyacaksın" diye yazmıştı kız.

***

Terminale indiği 19.00'da kalbini çok sevdiği fakat yüzünü hiç görmediği kızı arıyordu. Genç bir bayan kendisine doğru geliyordu. İnce ve uzun boyluydu. Sarı saçları mükemmel kulaklarının arkasından dalgalar halinde sırtına doğru uzanıyordu. Gözleri denizler gibi maviydi. Dudaklarının ve çenesinin narin bir sertlği vardı ve soluk yeşil elbisesi içerisinde canlanan ilkbahar gibiydi. Blanchard kızin gül taşıması gerektiğini unutarak ona doğru hamle yaptığında kız dudaklarında küçük fakat kışkırtıcı bir gülümsemeyle, "Benimle mi geliyorsun denizci" diye mırıldandı. Tamamen iradesi dışında ona doğru bir adım atan Blanchard o anda Hollis Maynell'i gördü.

***

Tam olarak kızın arkasında duruyordu. Kırkbeş yaşını geçmiş, gri saçlarını yıpranmıs bir şapkanın altına saklamıs bir kadındı. Şişmandı ve kaıin bilekli ayakları alçak topuklu ayakkabılarının içine zor girmişti. Yesil elbiseli kız ise hızlı bir şekilde uzaklaşıyordu. Kendini ikiye bölünmüş gibi hissetti. Onu takip etme arzusu çok güçlüydü ama ayni zamanda ruhuyla arkadaşlık etmiş ve destek vermiş kadına karşı duyduğu özlem de çok derindi. O da tam karşısında duruyordu. Soluk şişman suratı kibar ve duyguluydu. Gri gözleri sıcak ve parıltılıydı. Lanchard tereddüt etmedi. Parmakları onu kendisine tanıtan küçük mavi eski kitabi sıkıyordu. Bu aşk olamazdı ama özel bir şey olabilirdi. Belki aşktan daha güzel bir şey, mükemmel bir arkadaşlık olmalıydı bu.

***

Duyduğu hayal kırıklığınin sesini boğmasına rağmen omuzlarını kaldırıp onu selamlayarak kitabı uzattı ve, "Ben Lieutenant John Lanchard. Siz de Miss. Maynell olmalisiniz. Sizi yemeğe davet edebilir miyim? dedi. Kadının suratı toleranslı bir gülümseme ile genişledi ve "Bunun ne anlama geldiğini bilmiyorum bayım" diye cevap vererek ekledi, "Fakat demin yanından geçen yesil giysili kadın bu gülü yakama takmam için ısrar etti ve eğer beni yemeğe davet edecek olursan caddenin karşısındaki büyük restaurantta seni bekliyor olacağını söyledi. Ayrıca bunun bir test olduğunu da..."

Yazılar Menüsü

Bütün Yazılar Deprem Kuşağı Gitarist Yurdum İnsanı Mükemmel Test Chat İhtimali Virüs Muhabbeti Zeki Milletiz Hayatı Iskalamayın Küçük Kız Komik Olaylar Manidar Masal Seni Sevmiştim Herşey Zamanında Tamir Nasıl Yapılmalı?:) Arkadaşlık Adam Olmanın Yolu Eleştirileri Kaldırabilmek Küçük Kızın Hediyesi Hayattan Öğrenilenler Birkaç Stres Avcısı CepVoice Ünlüleri :) Asker Lord ve Yerli Berbat Bir Çeviri:) Sting'in Türkiye Günlüğü

Sitemize destek vermek için zirzop.com reklamlarına tıklayabilirsiniz.